இயற்பகை நாயனார் புராணம்

                                 திருச்சிற்றம்பலம் 

                           இயற்பகை நாயனார் புராணம்

 1. சென்னி வெண்குடை நீடு அநபாயன் திருக் குலம் புகழ் பெருக்கிய சிறப்பின்  0404-1
 மன்னு தொல் புகழ் மருத நீர் நாட்டு வயல் வளம் தர இயல்பினில் அளித்துப்  0404-2
 பொன்னி நல் நதி மிக்க நீர் பாய்ந்து புணரி தன்னையும் புனித மாக்குவதோர்  0404-3
 நன்னெடும் பெரும் தீர்த்த முன்னுடைய நலம் சிறந்தது வளம் புகார் நகரம்  0404-4

 2. அக் குலப் பதிக் குடி முதல் வணிகர் அளவில் செல்வத்து வளமையின் அமைந்தார் 0405-1
 செக்கர் வெண் பிறைச் சடையவர் அடிமைத் திறத்தின் மிக்கவர் மறைச் சிலம்படியார் 0405-2
 மிக்க சீர் அடியார்கள் யார் எனினும் வேண்டும் யாவையும் இல்லை என்னாதே  0405-3
 இக் கடல் படி நிகழ முன் கொடுக்கும் இயல்பின் நின்றவர் உலகு இயற் பகையார்  0405-4

 3. ஆறு சூடிய ஐயர் மெய் அடிமை அளவிலாத ஓர் உளம் நிறை அருளால்  0406-1
 நீறு சேர் திரு மேனியார் மனத்து நினைத்த யாவையும் வினைப்பட முடித்து  0406-2
 மாறு இலாத நன்னெறியினில் விளங்கும் மனை அறம் புரி மகிழ்ச்சியின் வந்த  0406-3
 பேறெலாம் அவர் ஏவின செய்யும் பெருமையே எனப் பேணி வாழ் நாளில்  0406-4

 4. ஆயும் நுண் பொருள் ஆகியும் வெளியே அம்பலத்துள் நின்று ஆடுவார் உம்பர்  0407-1
 நாயகிக்கும் அ·து அறியவோ பிரியா நங்கைதான் அறியாமையோ அறியோம்  0407-2
 தூய நீறு பொன் மேனியில் விளங்கத் தூர்த்த வேடமும் தோன்ற வேதியராய்  0407-3
 மாய வண்ணமே கொண்டு தம் தொண்டர் மாறாத வண்ணமும் காட்டுவான் வந்தார்  0407-4

 5. வந்து தண்புகார் வணிகர் தம் மறுகின் மருங்கு இயற் பகையார் மனை புகுந்த  0408-1
 எந்தை எம்பிரான் அடியவர் அணைந்தார் என்று நின்றதோர் இன்ப ஆதரவால்  0408-2
 சிந்தை அன்பொடு சென்று எதிர் வணங்கிச் சிறப்பின் மிக்க அர்ச்சனைகள் முன் செய்து 0408-3
 முந்தை எம் பெரும் தவத்தினாலென்கோ முனிவர் இங்கு எழுந்து அருளியது என்றார் 0408-4



 6. என்று கூறிய இயற்பகையார் முன் எய்தி நின்ற அக் கைதவ மறையோர்  0409-1
 கொன்ற வார்சடையார் அடியார்கள் குறித்து வேண்டின குணம் எனக் கொண்டே  0409-2
 ஒன்றும் நீர் எதிர் மறாது உவந்து அளிக்கும் உண்மை கேட்டு நும் பாலொன்று வேண்டி 0409-3
 இன்று நான் இங்கு வந்தனன் அதனுக்கு இசையலாம் எனில் இயம்பலாம் என்றார்  0409-4

 7. என்ன அவ்வுரை கேட்டு இயற்பகையார் யாதும் ஒன்றும் என் பக்கல் உண்டாகில் 0410-1
 அன்னது எம்பிரான் அடியவர் உடைமை ஐயம் இல்லை நீர் அருள் செயும் என்ன  0410-2
 மன்னு காதல் உன் மனைவியை வேண்டி வந்தது இங்கு என அங்கணர் எதிரே  0410-3
 சொன்ன போதிலும் முன்னையின் மகிழ்ந்து தூய தொண்டனார் தொழுது உரை செய்வார் 0410-4

 8. இது எனக்கு முன்பு உள்ளதே வேண்டி எம் பிரான் செய்த பேறு எனக்கு என்னாக் 0411-1
 கதுமெனச் சென்று தம் மனைவாழ் வாழ்க்கை கற்பின் மேம்படு காதலி யாரை  0411-2
 விதி மணக் குல மடந்தை இன்றுனை இம் மெய்த் தவர்க்கு நான் கொடுத்தனன் என்ன 0411-3
 மது மலர்க் குழலாள் மனைவியார் கலங்கி மனம் தெளிந்த பின் மற்று இது மொழிவார் 0411-4

 9. இன்று நீர் எனக்கு அருள் செய்தது இதுவேல் என உயிர்க்கு ஒரு நாத நீர் உரைத்தது 0412-1
 ஒன்றை நான் செயும் அத்தனை அல்லால் உரிமை வேறு உளதோ எனக்கு என்று  0412-2
 தன் தனிப்பெருங் கணவரை வணங்கத் தாழ்ந்து தொண்டனார் தாம் எதிர் வணங்க  0412-3
 சென்று மாதவன் சேவடி பணிந்து திகைத்து நின்றனள் திருவினும் பெரியாள்  0412-4

 10. மாது தன்னை முன் கொடுத்த மாதவர் தாம் மனம் மகிழ்ந்து பேர் உவகையின் மலர்ந்தே 0413-1
 யாது நான் இனிச் செய் பணி என்றே இறைஞ்சி நின்றவர் தம் எதிர் நோக்கி  0413-2
 சாதி வேதியர் ஆகிய தலைவர் தையல் தன்னை யான் தனிக் கொடு போகக்  0413-3
 காதல் மேவிய சுற்றமும் பதியும் கடக்க நீ துணை போதுக என்றார்  0413-4

 11. என்று அவர் அருளிச் செய்ய யானே முன் செய் குற்றேவல்  0414-1
 ஒன்றியது தன்னை என்னை உடையவர் அருளிச் செய்ய  0414-2
 நின்றது பிழையாம் என்று நினைந்து வேறு இடத்துப் புக்குப்  0414-3
 பொன் திகழ் அறுவை சாத்தி பூங்கச்சுப் பொலிய வீக்கி  0414-4

 12. வாளடு பலகை ஏந்தி வந்து எதிர் வணங்கி மிக்க  0415-1
 ஆளரி ஏறு போல்வார் அவரை முன் போக்கிப் பின்னே  0415-2
 தோளிணை துணையே ஆகப் போயினார் துன்னினாரை  0415-3
 நீளிடைப் பட முன் கூடி நிலத்திடை வீழ்த்த நேர்வார்  0415-4

 13. மனைவியார் சுற்றத்தாரும் வள்ளலார் சுற்றத்தாரும்  0416-1
 இனையது ஒன்றி யாரே செய்தார் இயற்பகை பித்தன் ஆனால்  0416-2
 புனை இழை தன்னைக் கொண்டு போவதாம் ஒருவன் என்று  0416-3
 துனை பெரும் பழியை மீட்பான் தொடர்வதற்கு எழுந்து சூழ்வார்  0416-4

 14. வேலொடு வில்லும் வாளும் சுரிகையும் எடுத்து மிக்க  0417-1
 காலென விசையில் சென்று கடிநகர் புறத்துப் போகிப்  0417-2
 பாலிரு மருங்கும் ஈண்டிப் பரந்த ஆர்வம் பொங்க  0417-3
 மால் கடல் கிளர்ந்தது என்ன வந்து எதிர் வளைத்துக் கொண்டார்  0417-4

 15. வழி விடும் துணை பின் போத வழித்துணை ஆகி உள்ளார்  0418-1
 கழி பெரும் காதல் காட்டிக் காரிகை உடன் போம் போதில்  0418-2
 அழிதகன் போகேல் ஈண்டவ் வருங் குலக் கொடியை விட்டுப்  0418-3
 பழிவிட நீ போ என்று பகர்ந்து எதிர் நிரந்து வந்தார்  0418-4

 16. மறை முனி அஞ்சினான் போல் மாதினைப் பார்க்க மாதும்  0419-1
 இறைவனே அஞ்ச வேண்டாம் இயற்பகை வெல்லும் என்ன  0419-2
 அறை கழல் அண்ணல் கேளா அடியனேன் அவரை எல்லாம்  0419-3
 தறை இடைப் படுத்துகின்றேன் தளர்ந்து அருள் செய்யேல் என்று  0419-4

 17. பெரு விறல் ஆளி என்னப் பிறங்கு எரி சிதற நோக்கிப்  0420-1
 பரிபவப் பட்டு வந்த படர் பெருஞ் சுற்றத் தாரை  0420-2
 ஒருவரும் எதிர் நில்லாமே ஓடிப் போய்ப் பிழையும் அன்றேல்  0420-3
 எரி சுடர் வாளில் கூறாய்த் துடிக்கின்றீர் என்று நேர்ந்தார்  0420-4

 18.  ஏட! நீ என் செய்தாயால்? இத்திறம் இயம்பு கின்றாய்  0421-1
 நாடுறு பழியும் ஒன்னார் நகையையும் நாணாய் இன்று  0421-2
 பாடவம் உரைப்பது உன்றன் மனைவியைப் பனவற்கு ஈந்தோ  0421-3
 கூடவே மடிவது அன்றிக் கொடுக்க யாம் ஓட்டோம் என்றார்  0421-4

 19. மற்றவர் சொன்ன மாற்றம் கேட்டலும் மனத்தின் வந்த  0422-1
 செற்ற முன் பொங்க உங்கள் உடல் துணி எங்கும் சிந்தி  0422-2
 முற்று நும் உயிரை எல்லாம் முதல் விசும்பு ஏற்றிக் கொண்டு  0422-3
 நற்றவர் தம்மைப் போக விடுவேன் என்று எழுந்தார் நல்லோர்  0422-4

 20. நேர்ந்தவர் எதிர்ந்த போது நிறைந்த அச் சுற்றத்தாரும்  0423-1
 சார்ந்தவர் தம் முன் செல்லார் தையலைக் கொண்டு பெற்றம்  0423-2
 ஊர்ந்தவர் படிமேற் செல்ல உற்று எதிர் உடன்று பொங்கி  0423-3
 ஆர்ந்த வெஞ் சினத்தால் மேல் சென்று அடர்ந்து எதிர் தடுத்தார் (அன்றே.  0423-4

 21. சென்று அவர் தடுத்த போதில் இயற்பகையார் முன் சீறி  0424-1
 வன்றுணை வாளே யாகச் சாரிகை மாறி வந்து  0424-2
 துன்றினர் தோளும் தாளும் தலைகளும் துணித்து வீழ்த்து  0424-3
 வென்றடு புலியேறு அன்ன அமர் விளையாட்டில் மிக்கார்  0424-4                        

 22. மூண்டு முன் பலராய் வந்தார் தனி வந்து முட்டினார்கள்  0425-1
 வேண்டிய திசைகள் தோறும் வேறு வேறு அமர் செய் போழ்தில்  0425-2
 ஆண்டகை வீரர் தாமே அனைவர்க்கும் அனைவர் ஆகிக்  0425-3
 காண்டகு விசையில் பாய்ந்து கலந்து முன் துணித்து வீழ்த்தார்  0425-4

 23. சொரிந்தன குடல்கள் எங்கும் துணிந்தன உடல்கள் எங்கும்  0426-1
 விரிந்தன தலைகள் எங்கும் மிடைந்தன கழுகும் எங்கும்  0426-2
 எரிந்தன விழிகள் எங்கும் எதிர்ப்பவர் ஒருவர் இன்றித்  0426-3
 திரிந்தனர் களனில் எங்கும் சிவன் கழல் புனைந்த வீரர்  0426-4

 24. மாடலை குருதி பொங்க மடிந்த செங் களத்தின் நின்றும்  0427-1
 ஆடுறு செயலின் வந்த கிளைஞரோடு அணைந்தார் தம்மில்  0427-2
 ஓடினார் உள்ளார் உய்ந்தார் ஒழிந்தவர் ஒழிந்தே மாண்டார்  0427-3
 நீடிய வாளும் தாமும் நின்றவர் தாமே நின்றார்  0427-4

 25. திருவுடை மனைவியாரைக் கொடுத்து இடைச் செறுத்து முன்பு  0428-1
 வரு பெரும் சுற்றம் எல்லாம் வாளினால் துணித்து மாட்டி  0428-2
 அருமறை முனியை நோக்கி அடிகள் நீர் அஞ்சா வண்ணம்  0428-3
 பொருவருங் கானம் நீங்க விடுவன் என்று உடனே போந்தார்  0428-4

 26. இருவரால் அறிய ஒண்ணா ஒருவர் பின் செல்லும் ஏழை  0429-1
 பொரு திறல் வீரர் பின்பு போக முன் போகும் போதில்  0429-2
 அருமறை முனிவன் சாய்க்காடு அதன் மருங்கு அணைய மேவித்  0429-3
 திரு மலி தோளினானை மீள் எனச் செப்பினானே   0429-4

 27. தவ முனி தன்னை மீளச் சொன்ன பின் தலையால் ஆர  0430-1
 அவன் மலர்ப் பதங்கள் சூடி அஞ்சலி கூப்பி நின்று  0430-2
 புவனம் மூன்று உய்ய வந்த பூசுரன் தன்னை ஏத்தி  0430-3
 இவன் அருள் பெறப் பெற்றேன் என்று இயற்பகையாரும் மீண்டார்  0430-4

 28. செய்வதற்கு அரிய செய்கை செய்த நல் தொண்டர் போக  0431-1
 மை திகழ் கண்டன் எண்தோள் மறையவன் மகிழ்ந்து நோக்கிப்  0431-2
 பொய் தரும் உள்ளம் இல்லான் பார்க்கிலன் போனான் என்று  0431-3
 மெய் தரு சிந்தையாரை மீளவும் அழைக்கல் உற்றான்  0431-4

 29. இயற்பகை முனிவா ஓலம்  ஈண்டு நீ வருவாய் ஓலம்  0432-1
 அயர்ப்பு இலாதானே ஓலம் அன்பனே ஓலம்  ஓலம்  0432-2
 செயற்கருஞ் செய்கை செய்த தீரனே ஓலம் என்றான்  0432-3
 மயக்கறு மறை ஓலிட்டு மால் அயன் தேட நின்றான்  0432-4

 30. அழைத்த பேர் ஓசை கேளா அடியனேன் வந்தேன் வந்தேன்  0433-1
 பிழைத்தவர் உளரேல் இன்னும் பெருவலி தடக்கை வாளின்  0433-2
 இழைத்தவர் ஆகின்றார் என்று இயற்பகையார் வந்து எய்தக்  0433-3
 குழைப் பொலி காதினானும் மறைந்தனன் கோலம் கொள்வான்  0433-4

 31. சென்றவர் முனியைக் காணார் சேயிழை தன்னைக் கண்டார்  0434-1
 பொன்திகழ் குன்று வெள்ளிப் பொருப்பின் மேல் பொலிந்தது என்ன  0434-2
 தன்துணை உடனே வானில் தலைவனை விடை மேல் கண்டார்  0434-3
 நின்றிலர் தொழுது வீழ்ந்தார் நிலத்தினின்று எழுந்தார் நேர்ந்தார்  0434-4

 32.  சொல்லுவது அறியேன் வாழி தோற்றிய தோற்றம் போற்றி  0435-1
 வல்லை வந்து அருளி என்னை வழித்தொண்டு கொண்டாய் போற்றி  0435-2
 எல்லையில் இன்ப வெள்ளம் எனக்கு அருள் செய்தாய் போற்றி  0435-3
 தில்லை அம்பலத்துள்  ஆடும் சேவடி போற்றி என்ன  0435-4

 33. விண்ணிடை நின்ற வெள்ளை விடையவர் அடியார் தம்மை  0436-1
 எண்ணிய உலகு தன்னில் இப்படி நம்பால் அன்பு  0436-2
 பண்ணிய பரிவு கண்டு மகிழ்ந்தனம் பழுது இலாதாய்  0436-3
 நண்ணிய மனைவி யோடு நம்முடன் போதுக என்று  0436-4

 34. திருவளர் சிறப்பின் மிக்க திருத் தொண்டர் தமக்குந் தேற்றம்  0437-1
 மருவிய தெய்வக் கற்பின் மனைவியார் தமக்குந் தக்க  0437-2
 பெருகிய அருளின் நீடு பேறு அளித்து இமையோர் ஏத்தப்  0437-3
 பொரு விடைப் பாகர் மன்னும் பொற் பொது அதனுள் புக்கார்  0437-4

 35. வானவர் பூவின் மாரி பொழிய மா மறைகள் ஆர்ப்ப  0438-1
 ஞான மா முனிவர் போற்ற நல மிகு சிவலோகத்தில்  0438-2
 ஊனமில் தொண்டர் கும்பிட்டு உடன் உறை பெருமை பெற்றார்  0438-3
 ஏனைய சுற்றத்தாரும் வானிடை இன்பம் பெற்றார்  0438-4

 36. இன்புறு தாரம் தன்னை ஈசனுக்கு அன்பர் என்றே  0439-1
 துன்புறாது உதவும் தொண்டர் பெருமையைத் தொழுது வாழ்த்தி  0439-2
 அன்புறு மனத்தால் நாதன் அடியவர்க்கு அன்பு நீடு  0439-3
 மன்புகழ் இளைசை மாறன் வளத்தினை வழுத்தல் உற்றேன்  0439-4